سقیا للیلی و اللیالی الّتی
کنّا بلیلی نلتقی فیها
سقیا لمعهدک الّذی لو لم یکن
ما کان قلبی للصبابة معهدا
جز گرد دلم گشت نداند غم تو
در بلعجبی هم بتو ماند غم تو
خود را چو بمیزان خرد برسختم
از بنگه لولیان کم آمد رختم
نهارک یا مغرور سهو و غفلة
و لیلک نوم و الردی لک لازم
و تشغل فیما سوف تکره غبّه
کذلک فی الدّنیا تعیش البهائم