وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ (۱۱) بآسمان با باران.
وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ (۱۴) نه سست و نه گزاف.
وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ (۱۲) و بزمین با شکاف.
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً (۱۵) ایشان دستانی می سازند نهانی ساختنی.
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (۱۳) که این قرآن سخنی است درست و راست.
وَ أَکِیدُ کَیْداً (۱۶) و من کاری میسازم نهانی.
