سیمین ساق، بانک شعر پارسی

 
قاآنی
سیمین ساق » قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۸ - و له فی المدیحه

بارک الله بارک الله زان بت پیمان شکن

شوخ کشمر شمع خلخ شاه چین ماه ختن

بارک الله بارک الله زان حریف تندخو

فتنهٔ دل آفت دین شور جان آشوب تن

بارک الله بارک الله زان نگار نازنین

دلنواز و دل گداز و دلفریب و دل شکن

بارک الله بارک الله زان بت عابدفریب

ماه چهر و سست مهرو مخت روی و راهزن

بارک الله زان بتی کز عکس موی و روی او

بوم و پر سنبلست و بام و در پر یاسمن

چشم او یک چرخ بیدادست و یک گردون جفا

زلف او یک دهرآشوب است و یک گیتی فنن

گه قمر دزدد زگردون کاین مرا دلکش جمال

گه سمن آرد ز بستان کاین مرا سیمین بدن

آن قمر را نرم نرمک جا دهد زیرکلاه

وان سمن را اندک اندک پوشد اندر پیرهن

گر به یک پا می خرامد سرو من عیبش مکن

هم به یک پا می خرامد سروناز اندر چمن

هرکجا زلفش همه تاب و خم و پیچ و شکنج

هرکجا عشقش همه رنج و غم درد و محن

می کشید در پا سر زلفش از آن روگاهگاه

پای او در راه می لغزد ز زلف پرشکن

نی خطاگفتم ازان می لغزدش پا در خرام

کاو بود مانند ما پابست زلف خویشتن

یا دل پر درد ما را کرده از بس پایمال

گشته پای نازکش از درد دلها ممتحن

یا برای آنکه او از درد ما آگه شود

پای بست درد ما کردشخدای ذوالمنن

یاکند تقلید سرو و نارون کاندر بهار

هم به یک پا می چمند از ناز سرو و نارون

یا سر پا می زند بر خاک یعنی کای زمین

وجد کن کاندر تو دارد همچو من ماهی وطن

لکنتش گر در سخن بینی مشو غمگین ازآنک

در دهان نوشش از تنگی نمی گنجد سخن

گوهر گفتار او از درج دل خیزد درست

لیک صدجا بشکند چون می برآید از دهن

بسکه تنگست آن دهان بربسته راه گفتگو

لیک از وی گفتگوها خیزد از هر انجمن

بارک الله از دو چشم اوکه تا دیدم به چشم

چشم بر بستم ز هوش و فکرت و فهم و فطن

مرحبا ابروی دلبندش که نتواند کشید

با هزاران جهد آن مشکین کمان را تهمتن

در تمیز قبله هر کس را بباید اجتهاد

و اندرین معنی نباید خلق را تقلید و ظن

من نمودم جهدها تا یافتم کابروی او

قبلهٔ اهل دلست و سجده گاه مرد و زن

مسلمست آنکس که رو آرد به محراب ای شگفت

کافرم من تا شدست آن ابروان محراب من

شد دو روزی تا دلم را می کشد ابروی او

وان اشارتها که در هر یک دوصد مکرست و فن

هرچه می گویم دلا بر جای خویش آرام گیر

کان صنم عابدفریبست آن پری پبمان شکن

راه بی حاصل مپوی و یار بی پروا مجوی

تخم در خارا میفشان خشت بر دریا مزن

دل مرا گوید برو قاآنی از من دست شوی

تخم بدنامی مکار و تار ناکامی متن

گر دلی درکار داری رو به سیم و زر بخر

ور نداری سیم و زر بستان ز میر مؤتمن

تازه ها

  • تک بیت قصبهای زربفت و خزهای نرم از نظامی گنجوی
  • تک بیت هم صحبتان به بازی شطرنج سرخوشند از بیدل دهلوی
  • تک بیت همه از خاطرم گریخته اند از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت ندیدند با چرخ گردان نبرد از فردوسی
  • تک بیت تحقیق را به ما و من افتاده اختلاف از بیدل دهلوی
  • تک بیت بر من از لطف آفرین ها گفت از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت نیست صادق دشت پیمای طلب را تشنگی از صائب تبریزی
  • تک بیت عیب پوشند و در هنر نگرند از جامی
  • تک بیت پیش آن کس کز دل گرم است در آتش مدام از صائب تبریزی
  • تک بیت در سیاست موافقش دیدم از ملک الشعرای بهار

    • تعداد ابیات منتشر شده : 510165