گر حسن تو بر فلک زند خرگاهی
از هر برجی جدا بتابد ماهی
ور لطف تو در زمین بیابد راهی
صد یوسف سر برآرد از هر چاهی
چنان کس کش اندر طبایع اثر
ز گرمی و تری بود بیشتر
چشمی که ترا دیده بود ای دلبر
پس چون نگرد به روی معشوق دگر؟