کیفیت هوای که دارد سر حباب
ما را ز هوش برد می ساغر حباب
هرکس به رمز بیضهٔ عنقا نمی رسد
چیزی نهفته اند به زیر پر حباب
درکارگاه دل به ادب باش و دم مزن
پر نازک است صنعت میناگر حباب
پوشیده نیست صورت بنیاد زندس
آیینه بسته اند به بام و در حباب
اقبال هیچ وپوچ جهان ننگ همت است
دریا چه سرکشی کند از افسر حباب
هرسوهجوم روی تنگ گرد می کند
این عرصه راکه کرد پر از لشکر حباب
هرقطره زین محیط به موج گهررسد
ما جامه می کشیم هنوز از بر حباب
از هر غمی به جام تسلی نمی رسیم
دریا نموده اند به چشم تر حباب
مرهون گوشهٔ ادبم هرکجا روم
پای به دامن است همان رهبر حباب
کو فرصتی که فکر سلامت کندکسی
آه از سوادکشتی بی لنگر حباب
سحر است بیدل این همه سختی کشیدنت
سندان گرفته ای به سر از پیکر حباب
