دوش بر گردون رنگی دگر آمیخته اند
شب و انجم چو دخان با شرر آمیخته اند
ماه نو ابروی زال زر و شب رنگ خضاب
خوش خضاب از پی ابروی زر آمیخته اند
نیشتر ماه نو و خون شفق و طشت فلک
طشت و خون را بهم از نیشتر آمیخته اند
سی و شاق آمده و خانقهی بوده و باز
یاوگی گشته و تن با سفر آمیخته اند
همه ره صید کنان رفته به مغرب و اینک
شاخ آهوست که با خون ز بر آمیخته اند
چرخ را نشرهٔ نون و القلم است از مه نو
کانهمه سرخی در باختر آمیخته اند
مه طرازی است به دست چپ گردون شب عید
نقش آن گویی در شوشتر آمیخته اند
بر فلک بین که پی نزهت عیدی ملک
صد هزاران شکفه با خضر آمیخته اند
چرخ اطلس سزدش جامهٔ عیدی که در او
نقش روحانی بر استر آمیخته اند
خسرو کشور پنجم که ز عدلش به سه وقت
چار گوهر همه در یک مقر آمیخته اند
اخستان شاه که از خاک در انصافش
کحل کسری و حنوط عمر آمیخته اند
عدل خسرو دهد آمیزش ارواح و صور
بینی ارواح که چون با صور آمیخته اند
بر در گردون نقش الحجر است اسم بقاش
لاجورد از پی آن با حجر آمیخته اند
اختران ز آتش شمشیرش در بوتهٔ چرخ
همه اکسیر قضا و قدر آمیخته اند
مس ملکت زر از آن گشت که وقف کف اوست
کیمیایی که ز فتح و ظفر آمیخته اند
داد خواهان به در شاه که دریا صفت است
با زمین از نم مژگان درر آمیخته اند
نقش بندان ازل نقش طراز شرفش
بر ازین کارگه مختصر آمیخته اند
خسروان خاک درش بوسه زنان از لب و چشم
نقش العبد بر آن خاک در آمیخته اند
ذات جسمانی او کز دم روحانی زاد
نه ز صلصال، ز مشک هنر آمیخته اند
آخشیجان ز کفش چشم خوش نرگس را
یرقان برده و کحل بصر آمیخته اند
گوهر تیغش هندی تن و چینی سلب است
هند با چین چو یمن با مضر آمیخته اند
آن کمندش نگر از پشت سمندش گوئی
که بهم راس و ذنب با قمر آمیخته اند
آتش قدرش بر شد قدری دود فشاند
عنصر هفت فلک ز آن قدر آمیخته اند
مرکب عزمش بگذشت و اثری گرد گذاشت
طینت هفت زمین زان اثر آمیخته اند
زین ملک تا ملکان فرق بسی هست ارچه
نام با نام شهان در سمر آمیخته اند
نام و القاب ملک با لقب و نام ملوک
لعل با سنگ و صفا با کرد آمیخته اند
شاه شاه است و الف هم الف است ار چه به نقش
با حروف دگرش در سور آمیخته اند
هر حمایل که در آن تعبیه تعویذ زر است
با زرش و یحک از آهن پتر آمیخته اند
نه فلک آدم و چار ارکان حوا صفتند
این نه و چار بهم ناگزر آمیخته اند
کشت و زاد از پی بیشی غلامانش کنند
چار مادر که در این نه پدر آمیخته اند
از تناسل عدد لشکر او بیش کنند
این زن و مرد که با نفع و ضر آمیخته اند
عفو و خشمش بر و برگی است خوش و تلخ و لیک
خوشی و تلخی با برگ و بر آمیخته اند
چرخ هارون کمر دارش و چون هارونان
ز انجمش زنگله ها در کمر آمیخته اند
فر و بختش که در او چشم ستاره نرسد
خاک با چشم ستاره شمر آمیخته اند
رای پیرش مدد از بخت جوان یافت بلی
کحل یعقوب ز بوی پسر آمیخته اند
وقت شمشیر زدن گوئی در ابر کفش
آتشین برق به خونین مطر آمیخته اند
شور مورند حسودانش اگر چه گه لاف
شار مارند و نفر با نفر آمیخته اند
روس و خزران بگریزند که در بحر خزر
فیض آن کف جواهر حشر آمیخته اند
از پی دیدهٔ فتنه ز غبار سپهش
داروی خواب به دفع سهر آمیخته اند
چه عجب زانکه گوزنان ز لعابی برمند
که هژبرانش در آب شمر آمیخته اند
هست تریاک رضاش از دم فردوس چنانک
زهر خشمش ز سموم سقر آمیخته اند
پیش کید تف خشمش، به طلب بوی رضاش
کز رضاش آب و گل بوالبشر آمیخته اند
بهر دفع تبش آبله را مصلحت است
از طبیبان که شراب کدر آمیخته اند
باد بر هفت فلک پایهٔ تختش چندانک
چار صف حیوان خواب و خور آمیخته اند
سال عمرش صد و در بر ز بتان چارده ماه
تا مه و سال و سفر با خضر آمیخته اند
روز بزمش همه عید و شب کامش همه قدر
تا شب و روز به خیر و به شر آمیخته اند
