پر آب دو دیده و بس آتش جگرم
بر باد دو دستم و پر از خاک سرم
چه کند عرش که او غاشیه من نکشد
چون بدل غاشیه حکم وقضای تو کشم
بوی جان آیدم از لب که حدیث تو کنم
شاخ عز رویدم از دل که بلای تو کشم
