و کتبت حولی لا تفارق مضجعی
و فیها شفاء للّذی انا کاتم
اشاعوا لنا فی الحیّ اشنع قصّة
و کانوا لنا سلما فصاروا لنا حربا
هذا و ان اصبح فی اطمار
و کان فی فقر من الیسار
ای ماه برآمدی و تابان گشتی
گرد فلک خویش خرامان گشتی
چون دانستی برابر جان گشتی
ناگاه فرو شدی و پنهان گشتی
کفر و ایمان را هم اندر تیرگی هم در صفا
نیست دار الملک جز رخسار و زلف مصطفی
روی و مویش گر بصحرا ناوریدی قهر و لطف
کافری بی برک ماندستی و ایمان بینوا