ساقیا جام دگر لبریز کن
آتش ما را ز آبی، تیز کن
تا خرد، ثابت بود بر جای خویش
مدعا را پرده می گیرد به پیش
سرخوشم کن ز آن بجان پرورده ها
تا تو هم را بسوزم، پرده ها
مست گردم، رشته یی آرم بدست
قصۀ مستان که گوید غیر مست؟
