ذوق غمت ز سینه محزون نمی رود
از دل هوای درد تو بیرون نمی رود
هرچند ناز دامن لیلی کشد، دلش
باور مکن که از پی مجنون نمی رود
زین چشم خون فشان که مرا هست، چرخ را
کشتی کدام روز که در خون نمی رود؟
بر دل شبی نمی گذرد کز غلوی ضعف
با ناله شبانه به گردون نمی رود
از دیده ام، کدام نفس،در فراق تو
آتش به جای آب به جیحون نمی رود؟
راه نفس ز خون دلم بسته می شود
گر یک نفس ز دیده مرا خون نمی رود
ای عاقلان فسانه مخوانید بر سرم
کز سر جنون عشق به افسون نمی رود
ای نور دیده زندگی ام بی تو مشکل است
آسان ز سینه مهر تو بیرون نمی رود
ناز و کرشمه تو به چشم غزال نیست
مجنون تو ز شهر به هامون نمی رود
باید رسد به گوش تو افغان من، چه باک
گر ناله ام ز ضعف به گردون نمی رود
قدسی کدام روز که از گریه، دیده ام
همچون حباب بر سر جیحون نمی رود
