ایام را ز درد دل ما خجالتست
حاجت بشرح نیست که ما را چه حالتست
آوخ که چون بدید بتحقیق روی کار
آورد پشت او بزمین چرخ کینه دار
گر او بزرگ بد خلف او نه کوچکیست
نور شهاب و ظلّ عمر دیو را یکیست
تو در پناه عافیت و در پناه تو
این خواجگان عصر و بزرگان روزگار