وزان رفته نام آوران یاد کرد

به داد و دهش گیتی آباد کرد

چراگاهشان بارگاه منست

هرآنکس که اندر سپاه منست

هرآنکس کجا بازماند ز خورد

ندارد همی توشهٔ کارکرد

هر آنکس که دارد خورید و دهید

سپاسی ز خوردن به من برنهید

همه در پناه جهاندار بید

خردمند بید و بی آزار بید

سپاهی و شهری همه یکسرند

همه پادشاهی مرا لشکرند

تن آسانی از درد و رنج منست

کجا خاک و آبست گنج منست

نخواهم به گیتی جز از راستی

که خشم خدا آورد کاستی

اگر پیل با پشه کین آورد

همه رخنه در داد و دین آورد

چنین گفت با نامور مهتران

که گیتی مرا از کران تا کران

تعداد ابیات منتشر شده : 510165