هر که او سفله را بزرگ کند
سعی در فربهی گرگ کند
چه مرا در عذاب میداری؟
از چه ام در خلاب میداری؟
ننهادم بعمر خود روزی
بر بروت تو قلتبان گوزی
نه و ثاق تو دیده ام هرگز
نه ترا ریش ریده ام هرگز
چند بر ما از ین تحکّمها
تا تو خود از کجا و ما ز کجا؟
با تو من بعد از این چه بد کردم
که ترا کدخدای خود کردم
بعد ازین کت زر و درم دادم
هیچ کس را ز خانه ات گاد؟
چون برآوردی از زر من گرد
پوستینم چرا کنی ای سرد
یک ره از من نصیحتی بشنو
زر من باز ده، بدوزخ رو
از دو پاره دهی بدین سامان
ریشت از گوزدان سر از لنبان