جای عزت طلبان داعیه جان داران

باد پای علم عز خلیل اللاهی

در گواهند دو مصرع که رقم گشته به ذیل

هر یکی داده ز تاریخ علم آگاهی :

مهجهٔ نور فشانش چو کند جلوه گری

رنگ خورشید کند رشک فروغش کاهی

علم پایه بلندی که در او شقه چرخ

چون شود راست به زیر فلک خرگاهی

علمی ساخته الحق که چو گردید بلند

دست اندیشه اش از ذیل کند کوتاهی

زیب عالم علم شاه خلیل الله است

که سر قدر رسانیده ز مه تا ماهی

هم خود بگو که از پی تحریر هجو من

یک لحظه کاغذ و قلم از دست می نهی ؟

شاعر اگر تو باشی و از من طمع کنی

این وعده ها دهم که تو دادی و می دهی

حاکم تو باش و جانب خود گیر و حکم کن

کردم در این معامله من با تو کوتهی

ای خواجه هجو ریشه فرو می برد، بترس

شاخی ست این که می ندهد میوهٔ بهی