طعنه بر وی ز جان پر کینه

طعن زشتان بود بر آیینه

هر که سویش ز نیک و بد می دید

اندر او عکس روی خود می دید

بود آیینه تمام صفا

عکس بینندگان در او پیدا

کان صدق و نفاق یعنی چه

غرق وصل و فراق یعنی چه

او چنین مرده و گروه شقاق

می زنندش ز جهل طعن نفاق

آهوی مشک نافه را بنگر

پسر بو قحافه را بنگر

هر که خواهد ز خلق کهنه و نو

نگرد مرده روان گو رو

زان چو دیدش نبی که می پیمود

ره درین تیره خاکدان فرمود

بود ازین گونه مرده بوبکر

رسته از کید زرق و حیله و مکر

چون بمیری ز خویش پیش از مرگ

نخوری زخم نیش بیش از مرگ