شراب از کجا خورد؟! مطرب که بودش؟!
که شاخ است سرمست و ساغر شکوفه
برون آمد و مادر خویشتن را
در آورد در زیر چادر شکوفه
درخت است طوبی صفت زآنکه بستان
بهشت است از آن حور پیکر شکوفه
به یک هفته چون گل جهانگیر گردد
که سلطان بهار است و لشکر شکوفه
به رغم زمستان ممسک به هر سو
گل سیمتن می کند زر شکوفه
یکی عاشقی نازنین است بلبل
یکی شاهدی ناز پرور شکوفه
به صد پرده بلبل نواساز گردد
چو بگشاد بر شاخ صد در شکوفه
به فصل خزان بود صفراش غالب
کنون باغ را هست در خور شکوفه
کنون بر سر شاخ فرقی ندارد
شکوفه ز زیور ز زیور شکوفه
ز راستی که منم، بر نیارم آوازی
مخالف تو پس پرده های اندیشه ...