ز طبعت بر بنان و از بنان بر خامه می ریزد
گوهر چندان که حصر آن تو خود تا حشر نتوانی
آیا این شعر را می پسندید؟
c xfuj fv fkhk , hc fkhk fv ohli ld vdcn
',iv ]knhk ;i pwv Hk j, o,n jh pav kj,hkd