سیمین ساق »
وحشی بافقی »
ناظر و منظور
» رسیدن آن گل نودمیدهٔ چمن رعنایی و سرو تازه رسیدهٔ گلشن زیبایی به مرغزاری که پنجهٔ چنارش شاخ بیداد شکستی و آفتاب بلند پایه در سایه بیدش نشستی »
بازدید » 1483
چو زر با نقره یکچندی نشیند
دگر خود را به رنگ خود نبیند