سیمین ساق، بانک شعر پارسی

 
مولوی
سیمین ساق » مولوی » دفتر چهارم » بخش ۱۲۳ - حکایت آن زاهد کی در سال قحط شاد و خندان بود با مفلسی و بسیاری عیان و خلق می مردند از گرسنگی گفتندش چه هنگام شادیست کی هنگام صد تعزیت است گفت مرا باری نیست » بازدید » 272

رحمت از ما چشم خود بر دوختست

ز آفتاب تیز صحرا سوختست



آیا این شعر را می پسندید؟

تصویر بیت

مولوی - رحمت از ما چشم خود بر دوختست

شعر با اشتباه تایپی

vplj hc lh ]al o,n fv n,ojsj

c Htjhf jdc wpvh s,ojsj

ابیات مرتبط

  • تک بیت بستن از توست و گشادن از تو از جامی
  • تک بیت دم آن سرد از درد فراق است از جامی
  • تک بیت پس از تحصیل دین از هفت مردان از خاقانی
  • تک بیت توانگری زو خو نه از گنج و مال از مولوی
  • تک بیت جهان از عشق و عشق از سینه تست از اقبال لاهوری
  • تک بیت این عرضها از چه زاید از صور از مولوی
  • تک بیت پیش از تو از آن دگری بود جهان از عبید زاکانی
  • تک بیت چشمه از سنگ برون آید و باران از میغ از عبید زاکانی
  • تک بیت جز چند تنگه از گهر پاک زاده اند از قاآنی
  • تک بیت گفتم: از چیست چنین تازه رخت گفت: از می از اوحدی

    • تازه ها

  • تک بیت قصبهای زربفت و خزهای نرم از نظامی گنجوی
  • تک بیت هم صحبتان به بازی شطرنج سرخوشند از بیدل دهلوی
  • تک بیت همه از خاطرم گریخته اند از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت ندیدند با چرخ گردان نبرد از فردوسی
  • تک بیت تحقیق را به ما و من افتاده اختلاف از بیدل دهلوی
  • تک بیت بر من از لطف آفرین ها گفت از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت نیست صادق دشت پیمای طلب را تشنگی از صائب تبریزی
  • تک بیت عیب پوشند و در هنر نگرند از جامی
  • تک بیت پیش آن کس کز دل گرم است در آتش مدام از صائب تبریزی
  • تک بیت در سیاست موافقش دیدم از ملک الشعرای بهار

    • تعداد ابیات منتشر شده : 510165