وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشی (۱) بشب که در سر جهانیان درآید.
وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثی (۳) بآفرینش نر و ماده.
وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی (۶) و وعده نیکو استوار داشت.
فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری (۷) آری او را ساخته کنیم و آسان.
فَأَنْذَرْتُکُمْ آگاه کردیم شما را ناراً تَلَظَّی (۱۴) از آتشی زبانه زنان.
لا یَصْلاها نسوزد بآن إِلَّا الْأَشْقَی (۱۵).