یاران تمیز هستی بدخو نکرده اند
از شمع چیده اند گل و بو نکرده اند
آیین حسن جوهر سعی بصیرت است
کوران تلاش وسمهٔ ابرو نکرده اند
وارستگان ز شرم نی بوریای فقر
نقش قبول زینت پهلو نکرده اند
خودسنجی از دکانچهٔ سودای شهرت است
ما را نشان تیر ترازو نکرده اند
آیینه چند تهمت خودبینی ات کشد
ارباب شرم جز به عرق رو نکرده اند
توفیق کعبهٔ دل از این سرکشان مخواه
یک سجده نذر خدمت زانو نکرده اند
خاصان چو شمع ناظر این محفلند، لیک
جز پیش پا نگاه به هر سو نکرده اند
چین جبین به وصف تبسم بدل کنند
شکر لبان اهانت لیمو نکرده اند
هرجا شکست دل ادب آموز منصفی است
تصویر چینی از قلم مو نکرده اند
گرد عبارتیم ، به معنی که می رسد
ما را هنوز در طلبش او نکرده اند
بیدل به خود جنون کن و صد پیرهن ببال
بی چاک جامهٔ هوس اتو نکرده اند