طرب در این باغ می خرامد ز ساز فرصت پیام بر لب

ز نرگس اکنون مباش غافل که نی گرفته ست جام بر لب

اگر به معنی رسیده باشی خروش مستان شنیده باشی

چو برگ تاک اند اهل مشرب نهفته ذکر مدام بر لب

رساند خلقی ز هرزه رایی به عرصهٔ قدرت آزمایی

هجوم اشغال ژاژخابی چو توسن بی لجام بر لب

به خودفروشی ست عزت و شان به حرف و صوت است فخر یاران

تو هم به قدرنفس پر افشان چو دستگاه کلام بر لب

ثبات ناز آنقدر ندارد بنای اقبال بی بقایت

گذشته گیر اینکه آفتابی رسانده باشی چو بام بر لب

مسایل مفتیان شنیدم به پشت و روی ورق رسیدم

تصرف مال غصب دیدم حلال در دل حرام بر لب

ز خانقه هرکه سر برآرد مراتب جوع می شمارد

طریقهٔ صوفیان ندارد به غیر ذکر طعام بر لب

گر از مکافات خبث غیبت شنیده ای وعدهٔ ندامت

چرا زمانی ز زخم د ندان نمی رسانی پیام بر لب

جنون چندین هزارشهرت فسرد درجیب سینه چاکی

کسی نشد محرم صدایی از این نگینهای نام بر لب

خروش دیر و حرم در این ره نمود از درد و داغم آگه

خداپرست است و ا لله الله ، برهمن و رام رام بر لب

رقم زدم برتبسم گل ز ساعد چین در آستینت

قلم کشیدم به موج گوهر ازآن خط مشکفام پر لب

جهان به صد رنگ شغل مایل من وهمین طرزشوق بیدل

تصورت سال و ماه در دل ترنمت صبح و شام بر لب