نام تو چون بر زبان می آیدم
آب حیوان در دهان می آیدم
تا لب من خاک بوس کوی توست
هردم از لب بوی جان می آیدم
گر قدم بر آسمانم پیش تو
فرق سر بر آستان می آیدم
تا همایم خوانده ای در کام دل
هر نواله استخوان می آیدم
وارهان زین دام گاه غم مرا
کرزوی آشیان می آیدم
مایه عشق توست چون او حاصل است
شاید ار عمری زیان می آیدم
در صف عشاق خاقانی منم
کاسب معنی زیر ران می آیدم