هجرت الخلق طرا فی هواکا
و ایتمت الولید لکی اراکا
بمیر ای حکیم از چنین زندگانی
کزین زندگانی چو ماندی بمانی
از این کلبه جیفه مرگت رهاند
که مرگست سرمایه زندگانی
کند عقل را فارغ از لا ابالی
کند روح را ایمن از لن ترانی.