سیمین ساق، بانک شعر پارسی

 
سلمان ساوجی
سیمین ساق » سلمان ساوجی » غزلیات » غزل شماره ۳۵۹

ترک من می آیی و دلها به یغما می بری

روی پنهان می کنی، دل آشکارا می بری

دی دل من برده ای، امروز دین اکنون مرا

نیم جانی مانده است، آن نیز فردا می بری

آنچه گفتی: بود بالایش مرا ای دل منت

منکرم زیرا که خود را بس به بالا می بری

کفر زلفت را به دین من می خرم زیرا به دین

سر فرو می آورد، لیکن تو در پا می بری

من نمی دانم کزین دل بردنت مقصود چیست؟

بارها گفتی: نخواهم برد، اما می بری

چند گویی یک زمان آرام گیر و صبر کن

چون کنم کارام و صبر و طاقت از ما می بری

من چو وامق باختم در نرد سودایت روان

زین روان بازی چه سودم چون تو عذرا می بری

هیچ عاقل در سر کویت به پای خود نرفت

زلف می آری به صد زنجیر و آنجا می بری

تازه ها

  • تک بیت قصبهای زربفت و خزهای نرم از نظامی گنجوی
  • تک بیت هم صحبتان به بازی شطرنج سرخوشند از بیدل دهلوی
  • تک بیت همه از خاطرم گریخته اند از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت ندیدند با چرخ گردان نبرد از فردوسی
  • تک بیت تحقیق را به ما و من افتاده اختلاف از بیدل دهلوی
  • تک بیت بر من از لطف آفرین ها گفت از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت نیست صادق دشت پیمای طلب را تشنگی از صائب تبریزی
  • تک بیت عیب پوشند و در هنر نگرند از جامی
  • تک بیت پیش آن کس کز دل گرم است در آتش مدام از صائب تبریزی
  • تک بیت در سیاست موافقش دیدم از ملک الشعرای بهار

    • تعداد ابیات منتشر شده : 510165