اهابک اجلالا و ما بک قدرة
علیّ و لکن ملی ء عینی حبیبها
چه باشد گر خوری صد سال تیمار
عسی الکرب الذی امسیت فیه
چو بینی دوست را یک روز دیدار
با دل گفتم که هیچ اندیشه مدار