اندوه این جهان بسر آید جز آن من
معروف شد بگیتی نام و نشان من
هم تو مگر سامان کنی
را هم بخود آسان کنی
وین درد را درمان کنی
زان مرهم احسان تو
وصل آمد و ز بیم جدایی رستم
با دلبر خود بکام دل بنشستم